Dünyanın en masum en tatlı varlıkları bebeklerdir. Ne kadar
da tatlılar değil mi? keşke insanlar hep öyle masum kalabilse. Ama nerde ki
öyle masum insanlar bu zaman da pek yok. İnsanlar büyüdükçe neden huyları kötü
yöne doğru gider hiç anlamıyorum. Oysa o masum kalpleri hep öyle güzel kalsa ne
güzel olur değil. Benim de bir yeğenim
oldu bundan üç ay önce. Onu ayda bir defa anca görüyorum ama her görüşümde o
kadar değişmiş oluyor ki bebekler ne kadar da hızla büyüyor ve değişiyorlar
diye düşünüyorum. Bir de her defasında farklı hareketler yapıyorlar. Bir ay
önce hiç doğru düzgün hareket etmeyen
bebek şimdi hiç yerinde durmuyor. Ben de bunları gördükçe çok hoşuma gidiyor.
Yeğenim ne kadar da hızlı büyüyor diye düşünüyorum. En son gittiğimde de bana
gülümsemeye başladığını fark edince nasıl mutlu oldum nasıl mutlu oldum
anlatamam. Bir de tuhaf tuhaf sesler çıkarmaya başlamış. Sanki bana bir şeyler
anlatıyormuş gibi geliyor. Harıl harıl bir şeyler söylüyor sesler çıkarıyor ama
tabi anlamak ne mümkün. Bende çok anlıyormuşum gibi yeğenime eşlik ediyorum.
Ben eşlik ettikçe o da heyecanlanıyor daha çok konuşuyor bir şeyler anlatıyor.
Açıkçası ne anlatmaya çalıştığını çok merak ediyorum. Ablam yeğenimin üzerine
titriyor bir görseniz yok böyle bir şey. Hatta bazen benim sevmemi bile
engellemeye çalışıyor ama ben de en son ablamın bu tavrı yüzünden ona kızdım ve
çok kırıldığımı söyledim. Ben böyle deyince ablam da çok üzüldü ve pişman oldu.
artık öyle davranmıyor. En son da birlikte alış verişe çıktık bebeğimize Lacoste den bir şeyler baktık. Ablam lacoste modelleri ni öyle bir inceliyor
ki hayret edersiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder